خوشحال باش مرغک من!

پیر مردی تک و تنها، در جنگلی بالای کوه زندگی می کرد و با عبادت خداوند تبدیل به مردی دانا و خردمند شده بود که مردم شهر سؤالهای خود را از اسرار زندگی از او می پرسیدند. یک روز، مردی که به دیدن او آمده بود، مرغی به او هدیه کرد. هنگام شام، با خود فکر کرد که اگر مرغ را با پیاز و هویج بپزد، غذای خوشمزه ای می شود. مرغ هم در این فکر بود که چقدر خوب می شد اگرکمی دانه برایش می ریختند. اما هیچ اتفاقی نیفتاد، زیرا سرنوشت مرغ چیز دیگری بود.